Nooit meer gebroken

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De treurwilg huilt vandaag.
Omdat wind vanuit verten je naam waait.
Je verlaat je lichaam en wacht
tot hij je naar de einder brengt.
Terug naar waar je nooit
weer gebroken kunt worden.
Kwetsbaren verdragen leven niet
vanuit een gescheurde plek.

Dan zeggen statistieken van leven.
Dat soms vogels moeten vliegen
voordat ze hun dag gehad hebben.
Dus laat wind je dragen naar huis,
waar het pijnloos is.
Door het lijden dat je kent
hoop ik dat je de weg vind
om nooit meer te breken.
Zweef weg van scherven,
wat je laat leeft tot het eind.
Jij was het verschil,
de herinnering die je liet is mooi.

Eens vlieg ik ook, om je weer te zien.
Je te zeggen dat ik blij was
dat jij een deel van de weg
naast me reed.
Dat jij het mooi maakte.
En dat ik hoop
dat je nooit meer gebroken wordt.

© RTM
23-10-20

 

Gelig vocht

 

voor Muriel

Gelig vocht

Toen het duivels stekend giftig zaad
dat jij zaaide met woorden,
wortel schoot in mijn leven,
werd het gevoed door
gelig druipend vocht
dat uit je mondhoeken droop
als je sprak over jezelf.

In de valse vale  schemer
van een duivelse ego
stond jij centraal.
In leven was alleen plaats voor jou
Dus moest ik jou worden.
En werd ik jou.

Tot Varuna het onrecht zag.
Mij het echte licht schonk
van een krijger, een overwinnaar.
Nu leef ik in licht en kleur,
zijn jouw stekelige zaden
slechts een herinnering ,
die niet meer kiemt, woekert en steekt.

De krijger overwon
de duistere herinnering aan jou.
Dus leef verder
in de as van de schemerige wereld
die je van jezelf hebt gemaakt.
Terwijl ik geniet van liefde
en mijn onoverwinnelijke  krijger.

 

©RTM
2020

 

EEUWIG VERDER

 

 

Daar ga je…

 

Weg Dominee.

 

Vette zwijnen

 

Broeders van de wind.

 

 

BROEDERS VAN DE WIND

ZIJ AAN ZIJ RIJDEN WE DOOR HET LAND
BROEDERSCHAP IN ONS HART GEBRAND
VERVLOEKT VOOR DE COLOURS DIE WE DRAGEN
OMDAT WE NIEMAND OM TOESTEMMING VRAGEN

ZOALS DE GEUZEN VAN TOEN
ALLES VOOR VRIJHEID, ZONDER ROEM

NU ZWART LEER, CHROOM EN STAAL
BROEDERSCHAP KEN JE ALLEMAAL
AVONTUUR IS JE GOED GEZIND
ALS JE EEN BROEDER BENT VAN DE WIND

 

De hoogste boom

Omdat ik in het woud
de hoogste boom was,
werd ik opperboom.

De hoogste boom
kan immers het meeste zien,
draagt de meeste vruchten.
Biedt bescherming en veiligheid
aan wie het nodig heeft.

Een heuvel van afval,
gelaten door mensen.
Zonder enig respect
voor natuur en bomen,
tart mij op windstille dagen
met stank van valse beschaving.

Maar ik vang wind en wolken
zoals andere bomen.
Mijn bladeren zuiveren lucht
mijn vruchten kiemen talrijk.

De heuvel word voedsel.
Voor gras en stekelig onkruid,
waar ongedierte zich veilig waant.

Mijn nageslacht is sterk.
Zal nooit toegeven
aan afval of wat anderen laten

Tot het eind vang ik
de meeste wind.

©RTM
2017

 

Dag Mama

Mama

Dus zat ik daar, mama.
Je ademde rustig
onregelmatig zacht.
Zoals verwacht.
Zuster morfine
zorgde voor diepe slaap
zodat broeder pijn
je niet wakker kon houden.

Het was tijd mama.
Je gerimpeld gezicht vertelde meer
dan je stem kon zeggen.
Naast je hield ik je zwakke koele hand vast
luisterde naar je adem
die steeds van verder kwam.
Alsof je leven al gevlucht was
naar waar alle leven
begint en eindigt.

Het werd stil mama
geen zuchtje te horen.
Alleen…
een korte rilling.
Signaal dat je laatste reis
begonnen was.
Je hart warm
nog lang na je heengaan.
Kinderen zullen weten
van je reis.

Dag Mama
tot later…

22-7-2016

 

Zoon van de snelweg.