Daar ga je…

 

Vader vergeeft ze

Staand onder neon
is het licht van plezier dat ik ken
oud en vergaan.
Leeft angstig verslaafd,
in de schaduw van zichzelf.

Rijdend langs een rivier
zie ik zwart water stil.
Het doodt alles
met ieder gif dat je kunt bedenken.

Ik ken de steeg
waar pervers plezier van geweld
de lach van lippen sneed.
Verstand in je kruis,
kort gevoel van onbestemde geilheid.

Op een kruispunt,
gekocht van geleend geld,
wordt ziek verdriet opgelapt
door kennis
zonder gevoel of gedachte aan leven, daarna.

Ik rijd
naar het licht van dood en verderf,
naast leugens en sletten,
langs satans bedrog en geweld.

Vader vergeeft ze.
En ik trek spijkers uit bloedig vlees.