Herinnering

 

Vergeten kilometers

Als ik zeg dat ik haar mis,
gooit ze kaarten voor mijn voeten.
Zegt me vergeten kilometers
bijeen te vegen.
De monotone tikken
van mijn horloge te tellen
die ik vaak eenzaam,
in de duisternis hoorde.
Te bedenken hoe dat voelt.

Ze vecht met woorden,
vertelt dat zij niets heeft.
En ik bergen heb
om me te steunen.
Dat ik droom over luchten,
uitgeademd door onze voorvaderen.
Die niet wisten dat uitlaten
meer zou worden
dan een wandeling in het bos
met je hond.

Zwijgend, wetend, stap ik op.
Haar woorden verdampen
door zon in lonkende verte.
Daar roepen wolken
maakt storm mijn bed
onder bladerdaken
langs uitgestrekte wegen.

Ik ga haar missen…

© Hobo

 

Motorrijders, best aardige mensen

Als je ons snel voorbij ziet rijden: Stoor je er niet aan of denk dat we stoer willen zijn. Vijfennegentig procent van de tijd zijn we bezig om uit je blinde hoek te komen of om onszelf uit een mogelijk gevaarlijke verkeers situatie te brengen. Dat we afstand nemen van je betekent niet dat we willen racen maar dat we onszelf de ruimte geven die we op dat moment nodig hebben.
Als je onze claxon hoort: Wordt niet gelijk beledigd of denk niet dat we je willen irriteren. Het enige dat we doen is je laten weten dat ook wij gebruik maken van dezelfde weg en dat we meer dan normaal opletten dat u ons niet ziet terwijl u zit te bellen, eten, lezen of bezig bent met iets anders dat je afleid van rijden. Het is belangrijk voor ons en voor jou dat je weet dat wij er zijn.
Als je onze uitlaatpijp hoort: Wordt niet boos of vijandig naar ons. Inderdaad, sommige klinken aardig hard. Maar voor sommigen is er een reden om hard te klinken. We laten weten dat we in de buurt zijn en dat we steeds hopen dat onze investering in deze accessoires zullen helpen ons leven te redden als dat nodig is. Onze uitlaten hebben werkelijk niks met ons ego te maken. Het is een trotse persoonlijke aanpassing aan onze manier van leven.
Als je ons ziet in onze kleding: Wordt niet bang van ons of zie ons niet als griezelig. Onze leren jacks, broeken, handschoenen en laarzen zijn onze bescherming tegen het verliezen van grote stukken lichaam, mocht er eens iets fout gaan, niets meer, niets minder. Veilige kleding is gekoppeld aan ons rijden. We dragen patches op onze jacks en pins op onze vesten. Het zijn symbolen van trots en eer binnen onze groep(en). Giften van mensen die gaven. Deze dingen binden ons binnen onze broederschap van motorrijders. Niet dat we beter zijn dan een ander, maar wij hebben dezelfde soort eer en trots als we iets bereikt hebben zoals je zelf zult hebben binnen je leven.
Als je ons ziet in een restaurant: Je hoeft je niet te verbergen of geïntimideerd te voelen. Ook wij hebben familie, kinderen en geliefden, net als jij. We glimlachen, we lachen en genieten van de momenten die we hebben. Wij zijn aanspreekbaar en zijn vriendelijk, als je ons de kans geeft.
Als je ons ziet op een parkeerplaats: Denk niet dat we daar staan om je te “pakken”. Waarschijnlijk hebben we net een lange reis achter de rug en nemen we even pauze. Of we treffen daar een andere groep motorrijders voor een liefdadigheidsrit voor kinderen of een ander goed doel. Misschien staan we gewoon te praten over elkaars motoren, delen we onze trots met onze broeders en zusters. Net zoals jij doet met jouw persoonlijk vervoermiddel. Het is wat wij doen een deel van ons leven en we willen je graag vertellen waar motorrijden voor ons over gaat. Je hoeft het alleen maar te vragen.
Als je agressief rijdende motorrijders ziet: Gooi ons niet allemaal op dezelfde hoop van die paar wiens gedrag en akties je veroordeeld. De meeste van ons zijn het niet eens met zo’n rijstijl en weten dat de menselijke natuur de neiging heft om ons allemaal als dezelfde groep te zien. Maar de meesten van ons willen dat niet en verdienen het ook niet.
Als je een groep motorrijders op de weg ziet: Geef ons de gelegenheid de weg met je te delen. Voeg niet in bij motorrijders die in een groep rijden. Dit maakt ons erg geïrriteerd en zenuwachtig. Vooral als het gedaan wordt zonder op veiligheid te letten. Laat ons zien dat je er bent en dat je weet dat we kwetsbaarder zijn dan jij. We willen je niet uitdagen, we zijn allemaal verstandig genoeg om te weten dat we die slag zouden verliezen.
Als je achter ons rijd: Geef ons de ruimte die we nodig hebben. Ga niet bumperkleven. Als je ons raakt vallen we. HARD! We willen geen spelletjes met je spelen, we willen alleen genieten van de rit en de frisse lucht en dat ervaren wat de meesten van jullie nog nooit hebben meegemaakt. Als we wegrijden van je, zie dat dan niet alsof we willen racen met je. We proberen ons alleen uit een potentieel gevaarlijke situatie te verplaatsen als je achter ons blijft bumperkleven.
Als je irritatie tegenkomt op de weg: Reageer je dan niet af op ons omdat we kleiner en kwetsbaarder zijn dan jij. Denk voordat je handelt over het eindresultaat dat realiteit kan worden. De gevolgen van je actie en keuze kunnen heel ingrijpend zijn voor jou en ons leven. En voor onze gezondheid, onze families, kinderen, vrienden en vriendinnen. Inderdaad zijn er mensen die je verschrikkelijk kwaad kunnen maken. Je afreageren op die mensen, lost het probleem niet op maar maakt het juist erger. Bijna iedere motorrijder zal alles doe wat hij kan om zich uit zo’n situatie te redden, zonder dat jij of hij gewond raakt
Als je de gelegenheid hebt met ons te praten: Dan zul je ontdekken dat tegen alle beïnvloeding of vooroordelen die je zou kunnen hebben, wij ook gewoon mensen zijn. We hebben andere interesses en ander speelgoed. De meeste van ons zouden hun laatste cent aan je geven als dat je dag zou kunnen verbeteren. We zijn echt niet anders. Wij rijden ook in auto’s, busjes of vrachtwagens. Dus ontmoet ons, groet ons. Ik denk dat je verbaasd zult zijn over het vriendelijke welkom dat je krijgt.