Hart

Honderd keer wilde ik mezelf betoveren.
Een onzichtbare geest worden
verborgen in jouw hart.
Om jouw minachting te begrijpen
die zo wreed voor me is.

Ik werd meester van jouw emotie.
Zou de hartslag van je gevoel ontdekken
dat loos zoekend door je aderen stroomt.
Dan zou ik jou kennen.

Ondanks jouzelf, tegen je wil
Zou ik deel zijn van je verlangens, je besluiten
En de koelheid in je verjagen.

Zo perfect, kan liefde je verbranden
Dan, als ik het zag exploderen,
zou ik weer naar buiten komen en man zijn.

© Zwerver

 

© zwerver 2013

 

Lithium

De pulserende perfectie rond mij,
maakte rood tot purper.
Draaide stalen vierkanten
in een kristallen bol.

Liet vogels graven in mijn ziel,
kleine dieren fladderen rond mijn navel.
De golfslag liet wonden na op mijn rug.

Zo vond ik mijzelf.
Alleen.
In het centrum van macht en kleur.

Achter dichte deuren,
bij het geluid van rinkelende sleutels
besloot ik dat het tijd was
voor eeuwigheid.