RSS

Tagarchief: motorgedichten

Zout verdriet


Zout verdriet

Wind treurt langs duinen
Helmgras buigt,
zand schuurt langs mijn lippen.
De stormende betoverende kracht
van witte kuiven zeewater
duikende meeuwen, jagende wolken

Door zilte adem
proef ik je naam in min mond.
Vind ik de gedachte aan je
en laat wind jouw naam waaien

Druppels zout water
tranen mijn ogen,
verbinden me met verdriet.
Om de gedachte
aan jouw kille glimlach
op je bleek gezicht
in die kist daarnet.

Ik sla mijn kraag op.
Bandana voor mijn mond.
Jas dicht, helm op.
Contact, geluid, koppeling.
Vooruit, naar beneden,
de rest is omhoog.
Net als jij.

©Robert T. Meijer

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 5 maart 2023 in Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , , , , , , ,

PUNKTIETEN


De rockbeat herinner ik me nog. 
Mijn zeiknatte 
naar bier stinkende slaapzak 
ligt opgerold achterop. 
De smaak van goedkope bourbon 
zit nog tussen mijn kiezen. 

Tussen de ochtendspits door 
sleurt mijn chopper me
slingerend richting horizon. 
Alles bonkt nog naar drank, 
zweet, seks en wiet. 

Die punkslet had een heel stripverhaal 
op haar tieten getatoeëerd. 
Moeilijk te volgen 
toen het op en neer wipte. 

Terwijl ik lucht en uitlaatgas adem, 
volg ik witte lijntjes 
naar het volgende feest. 



 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 26 februari 2023 in Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , ,

Ik zei niks…


Ik zei niks
Ze haalden moslims uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was geen moslim.
Ze haalden vluchtelingen uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was geen vluchteling.
Ze haalden mensen met schulden uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen schulden.
Ze haalden motor rijders uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen motor.
Ze haalden homo’s uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was niet homoseksueel.
Ze haalden kinderen uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen kinderen.
Ze haalden gezinnen uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen gezin.
Ze haalden ongevaccineerden uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was gevaccineerd.
Ze haalden alleenstaanden uit hun huizen.
Niemand zei wat, er was geen mens meer…


© Robert T. Meijer
 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 30 september 2021 in Fotogedichten, Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , , , , , , , ,

Afbeelding

Wandering thoughts. (Alex Meijer, 28-8-1986 – 28-02-2020)


 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 22 september 2021 in Fotogedichten, Poetry-English

 

Tags: ,

Leef je wens


Leef je wens

Je wilt vrij zijn.
Maar je carriëre laat je niet gaan,
leven heeft je onwrikbaar vast..
Op je glimmende weekendvriendin
droom je dat je naast ons rijdt…
Met brullende motor
volgen wij witte lijnen.
Verslinden kilometers,
stof en insecten.
Spoelen ze weg met jack en benzine
Op brandend rubber,
jagend in de wind
splijten we lachend
de snelweg
op de beat van 1500 cc
We reizen zonder kaart,
de horizon als kompas.
Liefhebbers van leven,
bezitters van vrijheid.
Overwinnaars van de dood.
Jij wordt verwacht,
maandag om 9 uur.
Verpakt in staal en steen
adem je kunstmatige lucht.
Zijn zelfs wolken
verborgen achter stoffig glas.
Wij rijden verder
Door dalen, straten
Langs glazen torens,
kunstmatig in leven gehouden
Door jouw carriëre
 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 12 december 2020 in Biker wijsheden, Columns, Fotogedichten

 

Tags: , , , , , , , , , , , , ,

Nooit meer gebroken


 

 

 

 

 

 

 

 

 

De treurwilg huilt vandaag.
Omdat wind vanuit verten je naam waait.
Je verlaat je lichaam en wacht
tot hij je naar de einder brengt.
Terug naar waar je nooit
weer gebroken kunt worden.
Kwetsbaren verdragen leven niet
vanuit een gescheurde plek.

Dan zeggen statistieken van leven.
Dat soms vogels moeten vliegen
voordat ze hun dag gehad hebben.
Dus laat wind je dragen naar huis,
waar het pijnloos is.
Door het lijden dat je kent
hoop ik dat je de weg vind
om nooit meer te breken.
Zweef weg van scherven,
wat je laat leeft tot het eind.
Jij was het verschil,
de herinnering die je liet is mooi.

Eens vlieg ik ook, om je weer te zien.
Je te zeggen dat ik blij was
dat jij een deel van de weg
naast me reed.
Dat jij het mooi maakte.
En dat ik hoop
dat je nooit meer gebroken wordt.

© RTM
23-10-20

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Voor Alexander


Voor Alexander

Ik leef om je niet te vergeten,
heb tattoos om je bestaan.
Je leven kijkt nu naar me
vanaf een foto.
De rode vogel zingt zijn lied
nee, ik vergeet je niet.

Het is zwaar, nu je weg bent.
Je kind vergeet de naam
die ik voor je bedacht
toen jij mijn kind was.
Mijn weg voert me
ooit weer naar jou.
Achter de horizon
waar ik al een leven reis.

Tranen zijn verstikkend
pijn in mij helpt niet.
Wind is alleen lucht
die onze voorvaderen uitademden.
“Geef het een plekje!”
Maar daaraan ging jij juist dood.
Ik zoek mijn gevoel.
Hoor de vogel steeds zingen
als ik je mis.

©RTM 2020

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 20 mei 2020 in Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Afbeelding

Altijd onderweg


 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

EEUWIG VERDER


 

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Kus mijn kont


Kus mijn kont

Elke dag zit ik erop
Behalve als ik effe stop
Omdat ook ik wel eens moet eten
Of een sletje ben vergeten

Als ik weer start kust het mijn kont
Ook al heeft het ding geen mond
Urenlang onder mijn naad
’t is een deel van mijn beste maat

Helemaal in zacht zwart leer.
Onder mijn kont, keer op keer
Echte luxe, niet van adel
Wat is een motor…
zonder zadel?

©RTM
2019

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

 
%d bloggers liken dit: