Weg Dominee.

Advertenties

 

Vette zwijnen

 

Vallen voelt als vliegen.

 

Broeders van de wind.

 

 

BROEDERS VAN DE WIND

ZIJ AAN ZIJ RIJDEN WE DOOR HET LAND
BROEDERSCHAP IN ONS HART GEBRAND
VERVLOEKT VOOR DE COLOURS DIE WE DRAGEN
OMDAT WE NIEMAND OM TOESTEMMING VRAGEN

ZOALS DE GEUZEN VAN TOEN
ALLES VOOR VRIJHEID, ZONDER ROEM

NU ZWART LEER, CHROOM EN STAAL
BROEDERSCHAP KEN JE ALLEMAAL
AVONTUUR IS JE GOED GEZIND
ALS JE EEN BROEDER BENT VAN DE WIND

 

De hoogste boom

Omdat ik in het woud
de hoogste boom was,
werd ik opperboom.

De hoogste boom
kan immers het meeste zien,
draagt de meeste vruchten.
Biedt bescherming en veiligheid
aan wie het nodig heeft.

Een heuvel van afval,
gelaten door mensen.
Zonder enig respect
voor natuur en bomen,
tart mij op windstille dagen
met stank van valse beschaving.

Maar ik vang wind en wolken
zoals andere bomen.
Mijn bladeren zuiveren lucht
mijn vruchten kiemen talrijk.

De heuvel word voedsel.
Voor gras en stekelig onkruid,
waar ongedierte zich veilig waant.

Mijn nageslacht is sterk.
Zal nooit toegeven
aan afval of wat anderen laten

Tot het eind vang ik
de meeste wind.

©RTM
2017

 

De Pisang

De Pisang

Ze stond steeds naar me te lonken
Nu ligt ze daar, stomdronken
Zacht kreunen klinkt in ‘t  rond
Geur van Pisang uit haar mond

Ze was mooi, vrouwelijk, zacht
Was verleidelijk grootgebracht
Haar borsten rond en stevig
De geur van Pisang was hevig

Ik genoot van ‘t vrouwelijk schoon
Ze bewoog gracieus, een geil vertoon
Haar lichaam vol verlangen
De geur van Pisang bleef maar hangen

Naakt kwam ze voor me staan,
bood zichzelf gewillig aan.
Zachte armen om mijn nek
Teveel Pisang maakte haar gek

Stevig hield ze mij vast
Handen voelden op de tast
Haar vingers gleden in mijn broek
Pisang, als een wulps verzoek

Zacht duwde ik haar weg
Bezopen slapend, wat een pech
Haar handen gleden naar beneden
Mijn Pisang allerminst tevreden

Ik vraag me nog voortdurend af
Waarom ze toen haar lichaam gaf
En hoe het anders was gelopen
als ik ook Pisang had gezopen.

 

 

 

God laat me slachten

God, van iedereen.
Zonder label
niemands eigendom
Namen trekken hem uiteen.

Boeddha, Allah,
Brahma, Jaweh en meer
Van ons alleen is de heilige leer.

Boeken, regels, labels
als een regen.
De duivel van hun.
God, van ons is de zegen.

God, wat ben je goed!
Zie mij moorden, slachten,
verbranden, verkrachten.
In jouw naam! 
Ze zeggen dat het moet

Want de hemel God,
is voor ons beiden.
Zij moeten lijden.
Want ze denken verkeerd
Heb ik geleerd.

Geloof ik?

© Robert “Zwerver” Meijer
2017