BROEDERS VAN DE WIND
ZIJ AAN ZIJ RIJDEN WE DOOR HET LAND
BROEDERSCHAP IN ONS HART GEBRAND
VERVLOEKT VOOR DE COLOURS DIE WE DRAGEN
OMDAT WE NIEMAND OM TOESTEMMING VRAGEN
ZOALS DE GEUZEN VAN TOEN
ALLES VOOR VRIJHEID, ZONDER ROEM
NU ZWART LEER, CHROOM EN STAAL
BROEDERSCHAP KEN JE ALLEMAAL
AVONTUUR IS JE GOED GEZIND
ALS JE EEN BROEDER BENT VAN DE WIND
Een leven liep ik met ogen in mijn rug,
zenuwen vlak onder mijn huid.
Steeds een vuist vol antwoorden,
littekens op mijn arm.
We gingen waar het ijs dun was
en randen scherp.
Terwijl rook zwaar uit onze tenten viel
verdampte leven van de straat.
Als mystiek wazige achtergrond
voor mijn verhaal dat legende werd.
Soms zijn woorden gelijk
aan het snijvlak van een mes.
Wanneer een donker hart zweeft,
net om de hoek van leven.
Ik heb geen antwoorden voor je,
geen garantie voor vrijheid.
Zou niet weten waar je heen wilt
Waarschijnlijk naar een andere plaats dan ik
Er zijn duizend wegen om ergens te komen
je kunt dus in een ogenblik verdwalen.
Het was genoeg dat ik lachte vandaag,
en je van zo dichtbij in je ogen keek.
© Zwerver
Een Zwerver dicht en schrijft... 