RSS

Tagarchief: angst

Lange grijze weg


Op de lange grijze weg naar overal.
klinkt het eentonig lied
dat mijn motor altijd zingt.
Ik denk even aan dat lekker lijf
dat ik gisteren tegen kwam.
Dan dwalen gedachten, zoals altijd.
Steeds rijdend, met verder niets,
wil ik vaker dat het rijden stopt
omdat mijn bestemming is bereikt.

Soms stop ik bij een restaurant
ben ik gaar van de weg.
Ik doe onverschillig
als ik het stof van me af schud.
Maar ik wil er tegen in.
Meestal hoor ik ze niet
maar af en toe weer wel.
Hetzelfde gezeik overal
“is dat een zwerver of een crimineel?”
Ik ben meestal alleen,
wil geen vecht partij.

Een leven lang zoek ik het,
langs de grijze weg.
Daar waar het einde weer begint
en het begin het einde is.

Want daar onder het zonlicht
ben ik ver van alles weg.
Met mijn kop leeg
rijdt ik op levenskracht.
terwijl mijn hart slaat
op het ritme van de machine.

‘s-Avonds, als ik wakker lig in een bed.
Echoot de muziek nog na
bij een laatste sigaret.

Want morgen ga ik weer.
Ben mijn leven al op zoek
Naar waar het einde weer begint
en het begin het einde is.

© RTM
10-9-2020

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 10 september 2020 in Fotogedichten, mijn gedachten

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Afbeelding

Daar ga je…


 
1 reactie

Geplaatst door op 28 februari 2020 in Fotogedichten, Gedichten-Nederlands, mijn gedachten

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Afbeelding

Weg Dominee.


 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Afbeelding

Vette zwijnen


 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Vandaag gelachen was genoeg.


Vandaag-gelachen

 
1 reactie

Geplaatst door op 5 juni 2015 in Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Hemelvaart


hemelvaart

 
2 reacties

Geplaatst door op 13 mei 2015 in Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , ,

De wereld van het scherm


Begrijp dat er mensen zijn die je leven reguleren. En dat je het zelf niet eens in de gaten hebt. TV, reclame, radio, kranten, internet zijn massamedia die je steeds, dag in dag uit, vertellen wat jij moet kopen, eten, lezen, zien, doen, denken. Ze doen dit zodat je mooi in de massa meeloopt. De leiders van deze wereld willen niet dat je zelfstandig denkt. Ze vertellen je wat je moet denken. Koop dat merk kleding, anders hoor je er niet bij! Rij in die auto, dan heb je “vrijheid”, drink dit, dat is gezond, eet, koop, consumeer, spuit, slik en denk niet teveel.
Eigenlijk zitten we dik in de problemen. Alleen al omdat jij dit, via een massamedium zit te lezen. En minder dan 4% van de mensen massamedia.nog echt een boek leest. Je krijgt je info via Google, TV en Whatsapp voorgeschoteld. Info die zorgvuldig is afgestemd op jouw “behoefte”. Die weer is bepaald door je gedrag te volgen via zoekmachines, gechipte bankpasjes, creditcards, lidmaatschapskaarten, bonus miles, camera’s met gezichtsherkenning, een burger servicenummer, pinbetalingen en ga zo maar door. Minder dan 18% van de mensen leest nog kranten omdat de enige waarheid die je kent via de TV of internet komt. 20 minuten journaal per dag. Waarin door redacteuren bepaald word wat je te zien krijgt. Sta hier eens even bij stil: “Er is op dit moment een hele generatie die niets anders kent dan informatie via de TV en internet.” Informatie die gestuurd word door redacteuren en adverteerders. De TV en het internet zijn de bijbel van nu. De ultieme openbaring! Deze media kunnen presidenten, pausen, koningen en koninginnen maken en breken. Wel eens over nagedacht? TV en andere massamedia zijn de meest gevaarlijke macht in deze hele fucked up wereld. Wat als dat in de handen van verkeerde mensen valt?Wat als het grootste mediabedrijf ter wereld gaat controleren wat we zien. Wie weet wat voor rotzooi we dan door onze strot geperst krijgen! Wie weet wat we dan als “waarheid” gaan zien!

TV is niet de waarheid! Het is net één groot pretpark! Net als een circus. Vol rondreizende acrobaten, verhalenvertellers, dansers, zangers, jongleurs, themaprogramma’s en voetbalspelers. Het is schermeneigenlijk een verveling dodende industrie. We kunnen zelf niet meer denken omdat, via het scherm, voor ons gedacht word! Je zit daar, avond aan avond te slikken wat ze je laten zien. De TV mensen zijn de enige kennissen die we nog hebben. Fotootjes op Internet, Facebook of MSN zijn onze “vrienden”. En achter zo’n foto of een profiel kun je jezelf herbouwen, presenteren aan de wereld zoals jij wilt dat ze je zien. Je begint te geloven wat je via het beeldscherm wordt aangeboden. Het is het enige dat je nog echt kent. Je denkt dat de wereld van het scherm echt is en je eigen leven niet. Je doet wat het scherm je zegt. Je eet wat het scherm zegt, je kleed je met kleding die je volgens het scherm moet dragen, je voed je kinderen op volgens methoden die je via het scherm door je strot geduwd krijgt! Je denkt zelfs zoals je via het scherm verteld word! En je hebt het niet eens in de gaten. Dat je meegesleurd word in een soort massahysterie, dat je bestuurd- en gecontroleerd word via het scherm. Het scherm is niet de realiteit. Wij, de mensen. Wij zijn de realiteit, wij zijn de wereld! Wijzelf zijn de illusie van onszelf!
Wanneer was de laatste keer dat je een avond zonder TV of internet zat? Wanneer heb jij je mobieltje voor het laatst bewust uitgezet? Wanneer heb jij voor het laats voor jezelf gekozen? Ken jij je buren, je collega’s? Wanneer ben jij ooit gewoon zomaar doelloos op weg gegaan om te ontdekken wat er echt leeft in de wereld? Wat geld op zak en gewoon zomaar, op weg naar de horizon? Zonder TV, telefoon of internet. Alleen jij en je motor, auto, fiets of gewoon lopend. Zonder je zorgen te maken over hoe laat je terug moet zijn om te eten of voor je werk? Zijn wij zwervers, echte bikers, de levensgenieters, aan het uitsterven? Laten we een gecontroleerde wereld vol angst achter aan onze nu al zwaar gehersenspoelde kinderen? Slechts weinigen weten nog wat vriendschap is. Wel weten we feilloos welk mobieltje we graag willen hebben of welke TV of computer we willen of welke kleding we moeten dragen omdat het “merk” is. Maar kennen we elkaar nog? Genieten we van het leven? Het echte leven? Zonder instant maaltijden, vergiftigde frisdrank, Mexicaanse griep, varkenspest, terroristen, gekke koeien ziekte, kippenpest, aids, bespoten voedsel en verplichte injecties tegen allerlei ziekten die zijn uitgevonden door de makers van het vaccin tegen diezelfde ziektes? Gaat er nog een dag voorbij dat jij je niet schuldig voelt?
Ik kies voor mezelf. En word in het kleine dorpje waar ik woon bekeken als een bezienswaardigheid. Rijdend op mijn motor, met al mijn patches en colours, met mijn grote brede lijfHand en mijn harde lach zien gehersenspoelde mensen me als eng, opdringerig, bedreigend. Mijn spontane vriendelijkheid en oprechte interesse word gezien als enge bemoeizucht. De colours op mijn rug maken me voor hen die me niet kennen een mensen handelende, wapen smokkelende drugsdealer die je wil overvallen. Godsdienst en de angst voor de dood, ploeteren voor een plekkie “aan de rechterhand van Jezus” bepalen hier het dagelijkse leven. Overgoten met een media sausje, gelardeerd met gebed en gebod, gekruid met roddel en achter een buro bedachte regeltjes word hier “het leven” opgesoupeerd. Niemand denkt nog zelfstandig, Hart van Nederland, het Journaal, Netwerk, Zembla, reality soap en dat soort gedoseerde programma’s brengen ons nieuwe gedachtengoed, onze voorgebakken interesses in onze huiskamers. Reclamespots bepalen wat we deze week eten en drinken en waar we het kopen. In mijn kinderen herken ik nog een beetje van mezelf terug. Hun hang naar avontuur, maffe ideeën, spontaanheid en hun denkwijze. Ik hoop dat ze het volhouden en niet overspoeld worden met de constructief maatschappelijk opgewekte angst dat ze niet zichzelf mogen zijn.

Laat nou eens niet alleen een “vind ik leuk” achter hier. Makkelijk, zo’n druk op de knop en er staat weer een voorgeprogrammeerde reactie. (respect moet je verdienen maar een stelletje gekken hebben het onder een knop gezet!)Laat jouw geschreven reactie achter hieronder, ben benieuwd hoe jij hierover denkt.

 
2 reacties

Geplaatst door op 15 april 2015 in Columns, mijn gedachten

 

Tags: , , , , , ,

Bitch!


Nou moet je niet denken
dat ik zomaar even schrijf
wat ik zeggen wil.
Deed ik dat,
zouden er hele andere woorden staan.

Waarheid
komt niet zo gemakkelijk
over mijn lippen
als het om jou gaat.

Je staat me mooi.
Maar dat is alleen
het lijstje om mij heen.
Je gezuip ziet geen mens,
je gekreun hoort alleen je baas nog.

Eigenlijk ben je al uit mijn hart,
leef ik beter zonder jou.

Maar je moet nog even blijven.
Tot het eind van de maand.
Dan gooi ik je echt opnieuw
in gedachten de deur uit.

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Vrienden, Bikers en Brothers!


Sinds kort is mijn leven in een stroomversnelling gekomen. Nu ben ik het wel gewend dat mijn leven af en toe bijzondere wendingen neemt. Ik leef zeker geen doorsnee leven en zoek al sinds ik ooit op een motor stapte naar iets ongrijpbaars. Naar iets  wat ik pas herken als ik het gevonden heb. En die zoektocht laat me langs bijzondere wegen rijden. Ik leer dat er in onverwachte  hoeken verraders schuilen. Mensen die niets liever doen dan proberen mij te slopen. Roddelaars, toetsenbord ridders en lege kletsmajoors. Door allerlei onzin over me te vertellen. Hoeveel goeds ik ook doe, wie ik ook help, hoe lang ik me ook inzet voor mensen. De natte naaktratten zoeken net zo lang tot ze iets hebben gevonden dat ze door kleine  tekstverbuiginkjes kunnen laten klinken alsof er iets heel ergs gebeurd is. Door mijn vrije levensstijl en inzet voor velen werd ik in de loop der jaren een hoge boom. En hoge bomen vangen veel wind. En terwijl ik als “hoge boom” bezig was door die harde wind overeind te blijven stonden de roze naaktratten mijn wortels door te knagen. En niemand die ze wegjoeg of zelfs maar tegen probeerde te houden.

Zo heb ik een aantal mensen verwijderd uit mijn vaste bestaan. En heb het daardoor een stuk rustiger gekregen. Ik heb een plek gevonden waar mensen mijn taal spreken. Waar mijn erecodes nog gelden, zelfs gebruikt worden. Waar respect en vriendschap voor velen geen loze woorden zijn maar juist een levensstijl. Ik vond een aantal mensen die eerlijk zijn, niet roddelen en die zonder geouwehour en gezeik helpen als het nodig is. Ik voel me als herboren. Het voelt alsof ik thuis ben gekomen na een lange reis. En thuiskomen voelt lekkâh! Effe bijkomen, ieder opzoeken die je uit het oog was verloren en ouwe zaken regelen. En van hier af opnieuw op reis. Met oude vrienden, nieuwe vrienden, Brothers en vooral, familie.

Een soort Ctrl-Alt-Del dus. Streep eronder en je realiseren dat ieder eind ook een nieuw begin is. En dat een nieuw begin ook vol beloftes is. Nieuw wegen, nieuwe ervaringen, horizonnen die ik nog niet heb aangeraakt, verhalen die ik nog niet heb gehoord of zelf heb beleefd. Het leven van een Zwerver is mooi. Je moet het willen zien, dan is het overal om je heen.

Soms voel je je verslagen, ik heb het vaak meegemaakt. Maar leerde juist daardoor om nooit op te geven. En je nooit over te geven aan situaties waar je niet in wil komen. Er is altijd ergens een grijns te vinden, er staat altijd ergens een bloem tussen het asfalt. Kijk zelf maar. Zwerver is terug.

Bloemen naast het asfalt

Er zijn bloemen naast het asfalt
Kleine dieren tussen het woud
Er is zon door donderwolken
Tussen kiezels ligt het goud

In de woestijn is altijd water
En de zee stopt bij een strand
Tussen haat valt mij de liefde
Als een koelte in mijn hand

Overal is het te vinden
Als jij het maar wilt zien
In de lucht tussen de winden
En in je hart misschien…

©Zwerver.

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 22 maart 2014 in Biker wijsheden, mijn gedachten

 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , ,

Wel eens over gedacht?


Zomaar een gesprek. Over geloof. Whoooaaa Zwerver, geloof! Brand daar je vingers niet aan!! Toch, ik vind het iets aparts. Die bijbel bijvoorbeeld. Ik heb hem een paar keer doorgelezen. Oude vertaling, nieuwe vertaling en de allernieuwste vertaling. Toen ik daarover sprak met een “Gristen” was gelijk de vraag: “en ben je daar dan niet gelovig van geworden?” Alsof het lezen van een boek je gelijk “gelovig” maakt. Een soort literaire injectie. Je leest het en je gelooft het. Toen ik antwoordde dat het lezen van een kookboek me niet direct een topchef maakt of het lezen van een boek over vliegtuigen me geen piloot maakt, “was dat wat anders”… Oke… Wel eens over nagedacht? Dat het hele “Gristen” geloof gebaseerd is op verraad bijvoorbeeld? Als die Judas niet zijn ding had gedaan, was het allemaal heel anders geweest. Dan hadden misschien de Druïden hun natuurgeloof wereldwijd verspreid. En hadden we een appel als symbool gehad in plaats van een kruis, in dit geval een symbool van ondragelijke pijn en lijden en uiteindelijk dood. Natuurlijk zijn er mensen die dit weer anders zien, ieder zijn eigen mening uiteraard. Ik ga de discussie niet aan in ieder geval. Niet hier in ieder geval. Wel leverde het denken, filosoferen, lezen en luisteren een gedicht op. Deze:

Jezus wat een puinhoop… OOg dat ziet wat er met de wereld en de mensen gebeurd

Zonder mijn gepraat
had jij geen kroon gekregen.
Vagevuur was een sprookje geweest,
doornen hadden alleen gestoken
als je bramen had geplukt.

Zonder mij
had jij nooit bestaan.
Was er geen pijn geweest.
Waren vuren alleen om te koken,
lagen geliefden samen op èèn kussen.

Je naam was nooit misbruikt,
niemand had hem gekend.
Mensen hadden nog geleefd
in vrede…

Was ik stil geweest
had jij nooit je kruis gedragen.
Je vader
had niets te vergeven gehad.

Jezus…
Wat een puinhoop
was dat geworden.

© Zwerver

 
Een reactie plaatsen

Geplaatst door op 19 juli 2012 in Columns, Gedichten-Nederlands

 

Tags: , , , , , , ,

 
%d bloggers liken dit: