Overpeinzing van een 65+’er.
Zo ben ik dus op 2-8-2019 65 jaar geworden. Een leven vol avonturen achter de rug. Twee keer getrouwd, twee kinderen van mezelf en twee bonus kinderen. Veel gezien en veel geleerd over mensen. Gevochten, gestreden. Gelachen en gehuild. Gezopen tot ik omviel maar meestal met mate. Geleerd om te koken, bakken, braden, stomen en te roken. Ben motorrijder, biker geworden. Een leefstijl die mij prima bevalt. Heb enorm veel mensen ontmoet. Ben bedonderd, voorgelogen, bestolen, belogen. Maar heb veel rijke momenten gekend en ontelbare wegen bereden. Heb klappen gehad en gegeven. 26 zichtbare littekens op mijn lichaam. En teveel onzichtbare van binnen. Daar leer je van. Een leven zonder problemen zou saai zijn. En ieder litteken is een herinnering aan een gebeurtenis. Ze vormen samen de landkaart van je leven.
Ik heb 99% van alle assholes in mijn leven vergeven. Je leert relativeren. En die 1% die ik niet vergeven kan? Die hebben geen litteken nagelaten maar een diepe wond. Die maar niet heelt. Die draag ik met me mee. Ik vergeet en vergeef die paar klootzakken niet, nooit. Het zit te diep. Wat ze deden was te ernstig. God zal over ze beslissen. Dat is de enige vrede die ik met hun bestaan heb. Maar daar staat zoveel vergeving tegenover. Het komt wel goed zo. Want God bracht alle mensen in mijn leven. Om te leren leven met goede en minder goede mensen. Zodat ik een beter mens kon worden. Da’s best goed gelukt. Ik heb kennis, wijsheid, vriendelijkheid opgedaan. Heb door de eikels grenzen leren trekken. En van de goede mensen heb ik geleerd dat vriendelijkheid en eerlijkheid het beste werkt.
Ook leerde ik dat karma niet bestaat. Er is geen onzichtbare kracht die slechte mensen straft of goede daden met een veelvoud beloont. Je bent zelf verantwoordelijk. Vanaf je geboorte tot aan je laatste dag. Karma is voor bange mensen. Mensen die liever onzichtbaar blijven. Ik leef liever. Zodat ik later met God over mijn leven kan praten. Want Hij zette me op deze wereld. Om te leren. Goed en kwaad, halfvol of half leeg, licht of duisternis.
Ik blijf biker. Zolang het gaat (en dat gaat nog uitstekend) blijf ik rijden, kijken naar al het moois onderweg. En ik blijf leren. En af en toe een overpeinzing schrijven. Misschien heb je er wat aan. Voor mij werkt het goed zo.
Rob
Niemand sprak
Ze haalden moslims uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was geen moslim.
Ze haalden vluchtelingen uit hun huizen.
Ik zie niets, ik was geen vluchteling.
Ze haalden mensen met schulden uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen schulden
Ze haalden motor rijders uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen motor.
Ze haalden homo’s uit hun huizen.
Ik zei niets, ik was niet homoseksueel
Ze haalden kinderen uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen kinderen.
Ze haalden gezinnen uit hun huizen.
Ik zei niets, ik had geen gezin.
Ze haalden alleenstaanden uit hun huizen
Niemand zei wat, er was niemand meer
©RTM 2019
Ik ben een geile biker
met een grote pik.
Ik bonk graag lekkere wijven
Onverzadigbaar ben ik
Heb 20 jaar gereden
op haar, dat kleffe wijf.
Ze stonk uit al haar gaten
‘k Gebruikte alleen haar lijf
Maar dat is nu vet verlopen
ik wil er nooit meer op!
Ben dus effe weggelopen
met mijn zware knop
Nu zoek ik een nieuwe,
liefst geil enongebruikt.
Zo’n mooie sexy verse
die nog lekker ruikt.
Zo een waar ‘k mee kanpronken
zo’n geile modegril.
Een die niet gelijk gaatronken
als ik eens fleppen wil!
Zo’n slet met een tè kortrokkie
en benen tot haar kont
Die zou ik willen ketsen,
ik boor haar in de grond!
Ach, het zoeken duurt alweken lang
toch wil ik weer seks!
Dus moet ik toch, ben ik bang
terug naar mijn vettige ex.
©RTM-2007
Afbeelding
Puinhoop
Zonder mijn gepraat
had jij geen kroon gekregen.
Vagevuur was een sprookje geweest,
doornen hadden alleen gestoken
als je bramen had geplukt.
Zonder mij
had jij nooit bestaan.
Was er geen pijn geweest.
Waren vuren alleen om te koken,
lagen geliefden samen op èèn kussen.
Je naam was nooit misbruikt,
niemand had hem gekend.
Mensen hadden nog geleefd
in vrede…
Was ik stil geweest
had jij nooit je kruis gedragen.
Je vader
had niets te vergeven gehad.
Jezus…
Wat een puinhoop
was dat geworden.
