Perfect verbrand.

 

Seks en een zadeltas.

 

Flits van leven

 

De wereld van het scherm

Begrijp dat er mensen zijn die je leven reguleren. En dat je het zelf niet eens in de gaten hebt. TV, reclame, radio, kranten, internet zijn massamedia die je steeds, dag in dag uit, vertellen wat jij moet kopen, eten, lezen, zien, doen, denken. Ze doen dit zodat je mooi in de massa meeloopt. De leiders van deze wereld willen niet dat je zelfstandig denkt. Ze vertellen je wat je moet denken. Koop dat merk kleding, anders hoor je er niet bij! Rij in die auto, dan heb je “vrijheid”, drink dit, dat is gezond, eet, koop, consumeer, spuit, slik en denk niet teveel.
Eigenlijk zitten we dik in de problemen. Alleen al omdat jij dit, via een massamedium zit te lezen. En minder dan 4% van de mensen nog echt een boek leest. Je krijgt je info via Google, TV en Whatsapp voorgeschoteld. Info die zorgvuldig is afgestemd op jouw “behoefte”. Die weer is bepaald door je gedrag te volgen via zoekmachines, gechipte bankpasjes, creditcards, lidmaatschapskaarten, bonus miles, camera’s met gezichtsherkenning, een burger servicenummer, pinbetalingen en ga zo maar door. Minder dan 18% van de mensen leest nog kranten omdat de enige waarheid die je kent via de TV of internet komt. 20 minuten journaal per dag. Waarin door redacteuren bepaald word wat je te zien krijgt. Sta hier eens even bij stil: “Er is op dit moment een hele generatie die niets anders kent dan informatie via de TV en internet.” Informatie die gestuurd word door redacteuren en adverteerders. De TV en het internet zijn de bijbel van nu. De ultieme openbaring! Deze media kunnen presidenten, pausen, koningen en koninginnen maken en breken. Wel eens over nagedacht? TV en andere massamedia zijn de meest gevaarlijke macht in deze hele fucked up wereld. Wat als dat in de handen van verkeerde mensen valt?Wat als het grootste mediabedrijf ter wereld gaat controleren wat we zien. Wie weet wat voor rotzooi we dan door onze strot geperst krijgen! Wie weet wat we dan als “waarheid” gaan zien!

TV is niet de waarheid! Het is net één groot pretpark! Net als een circus. Vol rondreizende acrobaten, verhalenvertellers, dansers, zangers, jongleurs, themaprogramma’s en voetbalspelers. Het is eigenlijk een verveling dodende industrie. We kunnen zelf niet meer denken omdat, via het scherm, voor ons gedacht word! Je zit daar, avond aan avond te slikken wat ze je laten zien. De TV mensen zijn de enige kennissen die we nog hebben. Fotootjes op Internet, Facebook of MSN zijn onze “vrienden”. En achter zo’n foto of een profiel kun je jezelf herbouwen, presenteren aan de wereld zoals jij wilt dat ze je zien. Je begint te geloven wat je via het beeldscherm wordt aangeboden. Het is het enige dat je nog echt kent. Je denkt dat de wereld van het scherm echt is en je eigen leven niet. Je doet wat het scherm je zegt. Je eet wat het scherm zegt, je kleed je met kleding die je volgens het scherm moet dragen, je voed je kinderen op volgens methoden die je via het scherm door je strot geduwd krijgt! Je denkt zelfs zoals je via het scherm verteld word! En je hebt het niet eens in de gaten. Dat je meegesleurd word in een soort massahysterie, dat je bestuurd- en gecontroleerd word via het scherm. Het scherm is niet de realiteit. Wij, de mensen. Wij zijn de realiteit, wij zijn de wereld! Wijzelf zijn de illusie van onszelf!
Wanneer was de laatste keer dat je een avond zonder TV of internet zat? Wanneer heb jij je mobieltje voor het laatst bewust uitgezet? Wanneer heb jij voor het laats voor jezelf gekozen? Ken jij je buren, je collega’s? Wanneer ben jij ooit gewoon zomaar doelloos op weg gegaan om te ontdekken wat er echt leeft in de wereld? Wat geld op zak en gewoon zomaar, op weg naar de horizon? Zonder TV, telefoon of internet. Alleen jij en je motor, auto, fiets of gewoon lopend. Zonder je zorgen te maken over hoe laat je terug moet zijn om te eten of voor je werk? Zijn wij zwervers, echte bikers, de levensgenieters, aan het uitsterven? Laten we een gecontroleerde wereld vol angst achter aan onze nu al zwaar gehersenspoelde kinderen? Slechts weinigen weten nog wat vriendschap is. Wel weten we feilloos welk mobieltje we graag willen hebben of welke TV of computer we willen of welke kleding we moeten dragen omdat het “merk” is. Maar kennen we elkaar nog? Genieten we van het leven? Het echte leven? Zonder instant maaltijden, vergiftigde frisdrank, Mexicaanse griep, varkenspest, terroristen, gekke koeien ziekte, kippenpest, aids, bespoten voedsel en verplichte injecties tegen allerlei ziekten die zijn uitgevonden door de makers van het vaccin tegen diezelfde ziektes? Gaat er nog een dag voorbij dat jij je niet schuldig voelt?
Ik kies voor mezelf. En word in het kleine dorpje waar ik woon bekeken als een bezienswaardigheid. Rijdend op mijn motor, met al mijn patches en colours, met mijn grote brede lijf en mijn harde lach zien gehersenspoelde mensen me als eng, opdringerig, bedreigend. Mijn spontane vriendelijkheid en oprechte interesse word gezien als enge bemoeizucht. De colours op mijn rug maken me voor hen die me niet kennen een mensen handelende, wapen smokkelende drugsdealer die je wil overvallen. Godsdienst en de angst voor de dood, ploeteren voor een plekkie “aan de rechterhand van Jezus” bepalen hier het dagelijkse leven. Overgoten met een media sausje, gelardeerd met gebed en gebod, gekruid met roddel en achter een buro bedachte regeltjes word hier “het leven” opgesoupeerd. Niemand denkt nog zelfstandig, Hart van Nederland, het Journaal, Netwerk, Zembla, reality soap en dat soort gedoseerde programma’s brengen ons nieuwe gedachtengoed, onze voorgebakken interesses in onze huiskamers. Reclamespots bepalen wat we deze week eten en drinken en waar we het kopen. In mijn kinderen herken ik nog een beetje van mezelf terug. Hun hang naar avontuur, maffe ideeën, spontaanheid en hun denkwijze. Ik hoop dat ze het volhouden en niet overspoeld worden met de constructief maatschappelijk opgewekte angst dat ze niet zichzelf mogen zijn.

Laat nou eens niet alleen een “vind ik leuk” achter hier. Makkelijk, zo’n druk op de knop en er staat weer een voorgeprogrammeerde reactie. (respect moet je verdienen maar een stelletje gekken hebben het onder een knop gezet!)Laat jouw geschreven reactie achter hieronder, ben benieuwd hoe jij hierover denkt.

 

Pooierbak

Ik rijd op de A2, nergens heen
Voelde ‘m meteen
Achter me duwt een auto hard
Een pooierbak, zwart als de nacht

Passeert me rechts met veel lawaai
Strak in de lak, getinte ruiten
Om me heen met een grote zwaai
Passagiers verstopt  voor de zon, buiten.

Ze kennen niet de geur van dennen,
de  koelte van de wind,
Zullen nooit de vrijheid kennen,
die je motorrijdend vindt

Dus rij maar lekker stoer
In je stalen kooi
Ik blijf liever buiten
Dat vind ik nou mooi

© Zwerver